Przepisy podatkowe oraz przepisy prawa cywilnego do tej pory nie ingerowały w terminy płatności zobowiązań, czyli nie było ustalonych minimalnych oraz maksymalnych terminów płatności.  Sytuacja ta zmieniła się jednak wraz z wejściem w życie w dniu 28 kwietnia 2013 r. przepisów ograniczających stosowanie zbyt długich terminów płatności. Zgodnie z tymi zmianami obecnie zapłata za zobowiązania nie może przekroczyć  60 dni od daty wręczenia klientowi faktury za towar lub usługę. Ponadto zmiany wprowadzone od 1 stycznia 2013 r. mogą wpływać na powstanie negatywnych konsekwencji podatkowych dla podatnika, który nie będzie stosował się do terminów płatności. Podatnik zgodnie z obowiązującymi przepisami jest zobligowany do korygowania kosztów uzyskania przychodów w razie przekroczenia 30 dni od upływu terminu wyznaczonego na niezapłaconej fakturze (dotyczy terminów  płatności krótszych niż 60 dni). Korekty należy dokonać w tym miesiącu, w którym upłynie w/w okres liczony od terminu płatności. W przypadku terminu płatności , który wynosi 60 dni korekty należy dokonać po 90 dniach od dnia zaliczenia danej faktury do kosztów uzyskania przychodów,  jeśli w tym czasie nie zostanie uregulowane dane zobowiązanie.