Pracuję za granicą i tam pobierany jest podatek. Czy muszę rozliczać się z polskim fiskusem?

O zobowiązaniach podatkowych osób pracujących za granicą decyduje kwestia rezydencji podatkowej, czyli ustalenie miejsca zamieszkania. Przepisy definiują miejsce zamieszkania, jako posiadanie na obszarze danego państwa centrum interesów gospodarczych lub osobistych (więzi rodzinne, miejsce zarządzania swoim mieniem itp…) albo przebywanie na jego terytorium przez okres dłuższy niż 183 dni w ciągu roku. Czas ten liczony jest jako łączna liczba dni w roku kalendarzowym, a nie jako nieprzerwany okres. Istotne jest, że przy ustalaniu miejsca zamieszkania uwzględnienia się regulacje z umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W sytuacji, gdy podatnik dla celów podatkowych posiada miejsce zamieszkania za granicą, to posiada tzw. „ograniczony obowiązek podatkowy”; zatem nie jest polskim rezydentem podatkowym. Oznacza to, że dochody osiągnięte przez niego z pracy wykonywanej w kraju rezydencji, są tam opodatkowane i nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Należy dodać, iż potwierdzeniem statusu rezydenta dla celów podatkowych jest certyfikat rezydencji, czyli wydawane przez właściwy organ podatkowy (na wniosek podatnika), zaświadczenie o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie dla celów podatkowych.

Jeżeli w danym roku kalendarzowym, miejscem zamieszkania podatnika będzie Polska, wówczas ze wszystkich uzyskanych dochodów będzie on musiał rozliczyć się z naszym fiskusem. Polski rezydent podatkowy ma „nieograniczony obowiązek podatkowy” i miejsce pracy nie ma tu znaczenia.